niedziela, 11 stycznia 2015

Istnienie przestrzenne

Wszystko co powiedziane
Zawiera się w niewysłowionym
Rozsiane blaski
Wieża czarnoksiężnika
 Próżna nadzieja
 Na ożywienie tego abstraktu

 KOT
Zabawka, w którą się wcielam
 Nasza premiera to knot
 Nie będzie dalszych ciągów
 Co pozostanie trwa
Co nie zaistniało zginie

Otulona
Jak sama otulam
Tylko mój las to wie
W deszczu 
W którym nauczyłam się już tańczyć
 Woda przekształcona w kryształ


Dedykuję przyjaciółkom..

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz