Przejście

Mane, Tekel, Fares
Krótkiego życia
Aż po kres wypełnionego
Pragnieniem miłości
W sny ubrany
O wieczności i śpiewie sfer
Niepotrzebne ziemskie łzy
Odległość
Nieistniejąca granica
Trwałość pamięci
Emancja
Pokój

I to tylko chwila
Wszystko co było i będzie
Poszukuje sensów
W morzu, w którym jesteś kroplą
Ostatnie Ars Moriendi
Zamienione w powietrze
W jednym mgnieniu
Kilka współrzędnych
Wśród gwiazd
Bez bólu
Cykl życia
Zamknięty jak oczy
Obejmować światło
Tak bez przeszkód
Tam gdzie wieczność przemawia
Swym czułym głosem
Znam to
Bezkres
Metaforę
Piękno
Rzeczy pierwsze

Pawełkowi R.I.P.

 Grudziądz, 1. XII. 2014. Po pogrzebie ukochanego brata.

Made of

 How I wish you were a stone

Then I would look at you without contempt

And there would be no fight

Among us

Only quiet understanding

Of sculptors hand

Nike rozwiązująca sandał, Kallimachos?

ODKUPIENIE

(Wielkanoc 2013)

Zielonkawo-srebrzysty zmrok

I latarnia

Próbująca objąć cały zgiełk

Nadać sens

Ulotnej, przemijalnej

Obojętności

Pyszni się trotuar

Gwiazdy odbija

Na deszczem obmytej

Swej powierzchni

Zdeptanej milionem kroków

Po których tylko

Wiatr pozostanie

Z okien dźwięk

Tłuczonych garnków

Zanikający na tle

Trzasku okiennic

Przepaść bramy

Otwierająca swym mrokiem

Możliwość zapomnienia

I górujący nad wszystkim

ON

Srebrzysty, światły

Tak milcząco nieobojętny

W bezwzroku wie

W cierpieniu odnajduje

W wieczności kruchy i mocny

Pokarm duszy

Spacer z ukochanym

Z roślinnej krwi zrodzony

Przemawiasz do mnie łagodnością

I podziwiasz me słowa

Tak lekko rzucone na wiatr

Odczarowujesz mantrą swego świata

Szklane me serce

I poisz czułym wzrokiem

Duszę pustyni

Twoja jasna twarz

Tak rzeczywista

Ma tysiąc odcieni

Chcę poznać je wszystkie

Myśl, jak ptak

Podrywający się do lotu

Wędruje ku tobie

Za dnia i w nocy

Przebudziłeś mnie

Wraz ze słowem jedność

Jesteś obok, najdelikatniej

A moja dusza śpiewa

1000 lat..

Madrid

Nawet tutejsze ptaki

Są po stronie księżyca..

 

 Nie jest przypadkiem dwoistość natury..

 

 

Tutaj drzewa mają miłosne blizny..

 

Przy bolesnym akompaniamencie rozdartych zeszytów z nutami..

 

Zgubiłam czas 

Księżyc tylko patrzył..

 

 

Lunatycy porażeni blaskiem

Wiecznie śnią

 

...