Krótkiego życia
Aż po kres wypełnionego
Pragnieniem miłości
W sny ubrany
O wieczności i śpiewie sfer
Niepotrzebne ziemskie łzy
Odległość
Nieistniejąca granica
Trwałość pamięci
Emancja
Pokój
I to tylko chwila
Wszystko co było i będzie
Poszukuje sensów
W morzu, w którym jesteś kroplą
Ostatnie Ars Moriendi
Zamienione w powietrze
W jednym mgnieniu
Kilka współrzędnych
Wśród gwiazd
Bez bólu
Cykl życia
Zamknięty jak oczy
Obejmować światło
Tak bez przeszkód
Tam gdzie wieczność przemawia
Swym czułym głosem
Znam to
Bezkres
Metaforę
Piękno
Rzeczy pierwsze
Pawełkowi R.I.P.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz